Bu gün 23 Nisan 2025. Sevince boğulacağımız bu bayram gününde, siz sevincinizi yaşarken biz babalar, dedeler hüzünle sizlerden kabul görürse özür dileme kuyruğunda sıramızı bekliyoruz. 09 Eylül 1922 günü yurdumuzu bize armağan eden, dünyanın önünde şapka çıkardığı büyük insan, eşsiz lider, yenilmez komutan, yanılmaz dahi yüce Atatürk on altı yılda temelinden çatısına kadar inşa ettiği bir ülkeyi bize bıraktı. Tüm yol haritamızı çizdi. Hedeflerimizi gösterdi. Karşılaşacağımız tehlikeleri tek tek anlattı. En tehlikeli olanını işaret ederek “Memleket dâhilinde iktidara sahip olanlar gaflet dalalet hatta ihanet içinde bulunabilirler. Hatta bu iktidar sahipleri şahsi menfaatlerini müstevlilerin siyasi emelleri ile tevhit edebilirler. Memleket fakr ü zaruret içinde harap ve bitap düşmüş olabilir”  Ülkeyi getirdiğimiz durum bu maalesef gençler ve çocuklar. Bunun için özür dilemek neyi halleder bilemiyorum. Suçumuzu itiraf etmek, hiç birimizi rahatlatmaya yetecek bir şey değil tabi. Size bırakacağımız ülke bu olmamalıydı. Benim ülkemi dünya ülkelerinin emir eri durumuna gelmesindeki rolümüz özür dilememiz ile bağışlanacak bir suç değil. Bu bizim gafletimiz, belki de ihanetimiz. Para ile lüks yaşam ile din ile kandırılmamalıydık. Liyakat sız insanları başa getirerek ihanet ettik. 1938 den berri doğru seçim yaptığımızı sanmıyorum. İktidarlarını öncelikli vazgeçilmez sayan güruhlarla dışarıya bağımlı olarak yaşamak zorunda kaldık. İpleri yabancı devletlerin eline kuklalar ile yönettirdik ülkemizi. Ve onlara kul köle olduk. Kandırıldık kandırılmaya devam ediyoruz. Siz uyanın bizim karanlık yollarımızı seçmeyin. Menfaat temin etmek için değil ülkenizi aydınlığa ulaştırmak için yönetime soyunun. Hangi işi yaparsanız yapın önce ülkeniz menfaatlerine uygun olup olmadığını düşünün. Sizin menfaatiniz arkada kalsın. Özür dileriz çocuklarım, özür dileriz gençlerim. Biz beceremedik siz becerin lütfen yalvarıyoruz.        

 Ümit Şevki Somyürek

23Nisan 2025