Malik Ördek/ Hatay

Düşünceler, zamanın gizli meydan muharebeleri gibidir; görünmez bir alanda şekillenir, dönüşür ve geleceğimizi inşa eder. Fakat o ufukta, fiziksel çatışmaların yerini akıl ve teknoloji savaşları mı alacak? Bu soruya bir yanıt ararken, yapay zekânın bu yeni dünyada nasıl bir rol oynayabileceğini sorgulamak, belki de bu süreçte bizlere ışık tutabilir.

Geçmiş savaşların teknolojik devrimlerle şekillendiğini biliyoruz. Barutun keşfi, nükleer çağın doğuşu… Hepsi dönemin güvenlik algısını yeniden şekillendirdi. Ancak bugün, insan aklı belki de üçüncü bir devrime tanıklık etmeye hazırlanıyor: Otonom makinelerin yükselişi. Bu yeni çağda, yapay zeka yalnızca bir savaş aracı değil, aynı zamanda bir "kuvvet çarpanı" olarak ön plana çıkıyor. Elektrik, radyo, radar… Hepsi geçmişte savaşın doğasını değiştirdiği gibi, yapay zeka da savaşı dönüştürebilecek bir potansiyele sahip.

Bugünün savaşları yalnızca silahlarla değil, düşüncelerle, algoritmalarla şekillenir oldu. Örneğin, kuantum hesaplama, biyoteknoloji, nanoteknoloji, yönlendirilmiş enerji silahları… Tüm bu unsurlar, savaşın yeni yüzünü belirliyor ve insan-makine etkileşiminde yeni bir dönemin kapılarını aralıyor. Yapay zeka, klasik savaş sistemlerinin performansını artırdığı gibi, insan kararlarının yerini alabilecek bir özerklik seviyesine de erişmiş durumda. Peki bu, bizi nereye götürecek?

Savaşlar, duygularımızı, acılarımızı, umutlarımızı mı kullanarak yeni sistemler mi inşa ediyor? Yapay zekânın düşünce savaşlarına hizmet ettiği bu distopik vizyon, acaba geleceğimizin bir parçası mı olacak? Özgür iradenin, etik değerlerin sınandığı bir dünyada, insanın kendisini bu döngüden kurtarıp savaşsız bir düzen kurması mümkün mü?

Belki de asıl sorumuz bu olmalı: Savaşmadan, yeni bir insan sistemi yaratmak mümkün mü?