Kimsenin İçinde Kötülük Düşünmüyorum

Sabahattin Ali’nin iç sesiyle

Bir sabah gibi sessizim,

Ne kin var içimde, ne hesap.

Yalnızca bir yorgunluk,

İnsanlara dair, biraz kırgın, biraz açık.

Bir çocuğun gözünde duruyorum,

Temiz, açık, kırılgan.

Kimsenin içinde kötülük düşünmüyorum,

Ama bazen bir bakış üşütüyor beni.

Yalnızlık bir sığınak değil artık,

Bir ihtiyaç belki, bir durak.

Kalabalıklar arasında

Kendi sesimi arıyorum ıssız sokak.

Ve yine de, bir el uzansa,

Bir söz dokunsa,

bir nefes konsa,

İnanırım yeniden insana,

Bir sabah gibi, usulca