Günlük hayatın sıradan anlarında bile bir yüzü, bir sesi, bir iz bırakmış olanı arayan bir ruhun içsel yolculuğu… Erdal Koca’nın “O Sen Değilsin” adlı şiiri, kaybedilenin ardından kalan boşluğu, her şeyde onu arama hâlini ve her defasında karşılaşılan hayal kırıklığını yalın ama derin bir dille anlatıyor. Şiir, modern halk edebiyatı geleneğini sürdürürken, bireysel özlemi evrensel bir duyguya dönüştürüyor.
31.08.2025 - 17:59 | Son Güncelleme:31.08.2025 - 17:59
O Sen Değilsin
*
Bir ses duysam ya da kapı çalınsa
Açar bakarım ki o sen değilsin
Karşı kaldırımdan biri salınsa
Geçer bakarım ki o sen değilsin
*
Yürürüm bitmeyen yokuş olursun
Örerim bitmeyen nakış olursun
Süzülür göklerde bir kuş olursun
Uçar bakarım ki o sen değilsin
*
Eğer görsen gözümdeki selleri
Sevemezdin hoyratları elleri
Gidip Hasanbey’de en güzelleri
Seçer bakarım ki o sen değilsin
*
İşte hep böyleyim yıllardan beri
İster sarhoş de yâr ister serseri
Yudumlayıp kadehteki meyleri
İçer bakarım ki o sen değilsin
*
Erdal Koca
Yorum yazarak
topluluk kurallarımızı kabul etmiş bulunuyor ve tüm sorumluluğu üstleniyorsunuz. Yazılan yorumlardan Edebiyat Magazin hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.
Yorum Yazın