
Nöbeti
Mısırlı şair Abdel Latif Moübarek için
Susuzluk Nöbeti
Tükürük kurudu, teslim oldu
Ruhum eski alışkanlıklarına,
Dil yarıldı, boyumu aldı benden,
Bir enkaz gibi atılmış kaldım.
Damarımdan süzüldüm,
Toprağı yalamak için eşindim,
Eğer bu bir azapsa,
Yüce Rabbim onu değiştirmesin,
Ta ki hesap günü yok olsun diye.
Ah... İçimden çıkıp beliriyor,
Ve çığlık, sesin gölgesinin içinde...
Sessizlik.
Eğer öleceksem,
Boşluğun içinde,
Sınırımı ve yolumu biliyorum.
Cennet hayırdır,
Ve Cehennem...
Evleri yakıyor,
Fakirin etini.
Gözleri bulutu aradı,
Bulamadı, sadece ilham veren kızın gölgesini.
Giderdi, gün batımı vaktinde,
Bekleyişin kıyıları arasında,
Korku vaktinde içimi doldururdu...
Şafakla.
Ayılsaydım eğer,
Onu rüyamda bulurdum,
Bir parçalanma...
İki kanatlı kalbimi açtım,
İçi geniş,
Dışı kanla kanıyor,
Yine eriyor,
Eziyet çeken vatanım, her ne zaman
Kendi karasına dönse,
Kayboluyor.
Ve kız akıllı,
Göz kırpmayı kirpikleriyle ezberlemiş.
Ders çalışmayı ezbere biliyor,
Ne zaman boğulsa, nasıl yumuşayacağını,
Kalbimi nasıl kandırıp onu bu azaptan
Korumasını isteyeceğini...
Yüce Rabbim onu değiştirmesin,
Ta ki hesap günü yok olsun diye.


Yorum Yazın